පිනි මත බඹරු (6 වන කොටස)

උදේ පාන්දරම ලෑස්ති උනේ විභාග ප්‍රස්න ටිකේ අවසානයක් දකින්න හිතාගෙන.

අදින් විභෘගෙ ඉවරයි නේද ලොකූ...

ඔව් අම්මෙ.... අදින් පස්සෙ කොල්ල කුරුල්ල වෙනව....

හ්ම්... කුරුල්ල වුනාට කමක් නෑ... ප්‍රථිඵල ආපු දාට තමයි කුරුල්ලගෙ තටු කපන්නෙ මේ අම්ම.

අප්පටහුඩු... මෑණියන්ගෙ රෙස්පොට්.... යකඩෝ...... මමයි ඉස්කො‍්ලෙ ගියෙ, කටු කෑවෙ, පාඩම් කරේ, විභෘග ලීවෙ. ඒත් විභාග ප්‍රථිඵල විතරක් මට අයිති නෑ.... මේ මොන හුට්ටප්පර කථාවක්ද කියල මටනම් තේරෙන්නෙ නෑ...

සෑහෙන බර ක්පනාවක ඉඳගෙන මහ පාරටම කොල්ල සේන්දු වෙලා කියල තේරුනේ පට්ට පරන ලේලන්ඩ් ලඩියක් කන පැලෙන්ඩ හෝන් පාරක් ගහල මාව පාර අයිනටම විසි කරාට පස්සෙ.....

ලේලන්ඩ් අංකල් හෝන් පාර දුන්නෙ නැත්නම් මම මහ පාරටම ප්ලැට් වෙනව ඒකෙ තිබුනු පොල්ලෙලි ලෝඩ් එකේ හැටියට...

ආහ්... ලෝචන... ගුඩ් මෝනිං....

තිස්තුන් කෝටයක් දෙවිවරු හිමිදිරි පාන්දරට මිහිමතට වඩිනව කීව එකාගෙ කටට රත්තකරං දාන්ඩ එපැයි යකෝ.... මේ මගෙ ලෝචිය නොවැ...

වෙරි ගුඩ් මෝනිං ලෝච්....

ආහ්.. මෙයා අද හරි සතුටින් වගේ... මොකක්ද වෙනස......?/ලෝචි ඇහුවෙ ඔලුව පැත්තකට බැර කරල හරි දඟකාර විදියට.

ම්.... අනේ මන්ද ලෝචි. ඔයාවනෙ උදේම මීට් උනේ... ඒක නිසා වෙන්න ඇති....

අනේ යන්න බොරු නොකිය... මම ඒ තරම් වාසනාවන්ත නෑ... ලෝචි... ඇයි ඔයා එහෙම කියන්නෙ..? ඇත්තටම ඔයා වා‍සනාවන්ත, සිරියාවන්ත කෙල්ලෙක් ලෝචි...

මම ඉතින් කියල දැම්මෙ හිතට දැනුන අකලංක හැඟීම..

ඇත්තටම මට විහිළු කරන්න එපා ලෝචන...මම ඕවට කැමති නෑ.. අපේ අම්මත් මට කියන්නෙ මම හරි මූසල කෙල්ලෙක් කියල...

මල හුට්ටප්පරයක්... මේ මොකක්ද යකෝ මේ කෙල්ල මේ කියපු කථාව... මට එකපාරටම හිතුනෙ එහෙම.. ඒත්, ලෝචි දිහා හැරිල බලද්දියි කථාවෙ බරපතල කම දැනුනෙ.. ඇස්වල කඳුලු පුරෝගෙන එයා හිටියෙ බිම බලාගෙන...

අපි කථාවෙන් කථාවෙන් ක්‍රීඩි පිට්ටනිය පැත්තටම ඇවිදන් ආවෙ විභාගෙ පටන් ගන්න තවත් වෙලා තිබුනු නිසා.. ඇස්වලින් කඳුලු කැට කඩන් වැටෙද්දිම ලෝචි ඇවිදින එක නැවැත්තුව.. මොහොතකට ඒ ඇස් මගෙ දෑස් තුල නතර වුනා.... මම ඒ නිල් නෙතු යුග තුලින් දැක්කෙ කියා ගන්න බැරි තරම් මහා දුකක්...  

ඒ ඇයි...? ලෝචනා ඇයි එහෙම කීවෙ... එහෙම කියන්න හේතුව මොකක්ද? මේ කෙල්ල බොරුවක් කරනව වෙන්න බෑ,.. එහෙම ‍බොරුවක් කරනවනම් ඇයි මේ ඇස් වලින් කඳුලු කඩා වැටෙන්නෙ...? මට කිසි දෙයක් හිතා ගන්න බැරිවයි හිටියෙ...

ප්ලීස්... අඬන්න එපා... ඇයි මේ ඇස් වල කඳුලු...ඇයි මේ තරම් දුකින්... ම්....

මම ඇයි අසලටම ලංවී ඇගේ දෑත් යුග අල්ලා ගත්තෙ ඒ හිත හදන්න හිතාගෙන...

ම්... කෝ ඉතින්... හොඳ ළමය වගේ ඔය කඳුලු පිහදාගන්න... (මම පුංචි එකියකගෙ දෑසෙ කඳුලු පිහ දාන්නාක් මෙන් ඇගේ නෙත් කෙවෙනි වලින් කඩා හැලෙමින් තිබුනු කඳුලු පිහ දැම්මෙ ඇත්තටම ලොකු ස්නේහයකින්... මට මතක් උනේ සිඟිති පුංචි කාලෙ වැටිල අඬනකොට ඒපුංචි ඇස් වල කඳුලු පිහ දාපු විදිය. ඒ නම් මගෙම නංගි... ඒත් ලෝචි... තවම මගේම නොවේනි... යන හැඟීම හිතේ නොතිබුනාම නොවේ...)

ලෝචන... ඇත්තටම මම මූසල කෙල්ලෙක්ද අයියෙ...?

එකවරම ඈ එසේ අසා ඇය මාව බදාගෙන මගේ පපුවට මුහුණ තද කරන් ඉකි බිඳ බිඳ හඬන්නට විය. ඈ කෙරෙන් හමා ආ රෝස මල් සුවඳ මගේ හිතට දැනුනෙ මොකක්දෝ හුරු පුරුදු බවක්... මගෙ හිතට දැනුන ඒ වෙනස් හැඟීමට ආදරේ කියන වචනෙට මහා අරුතක් එක් කරන්නට පුලුවන් වෙන්න ඇති.. ඒ රෝස පාට කම්බුල් රතු වෙනකම් ඈ ඉකි ගස ගස මගේ පපුවට තුරුලු වී ඉකි ගසද්දි මම ඈව තවත් පපුවට තදකර ගත්තෙ කියා ගන්න බැරි තරම් අසීමිත ස්නේහයකින්..

මම ආදරෙයි රත්තරං....

මට ඒ වචන ටික කියවුනේ කොහොමදවත් මම දන්නෙ නෑ... ඒ වචන වලට ලෝචි එක් වරම ඉකි බිඳුම නවත්තල මගෙ තුරුලෙම ඉඳන් ඔලුව හරවල මගෙ ඇස් දිහා බැලුවෙ කියා ගන්න බැරි තරම් අහිංසක ආදරණීය බැල්මකින්. දිලිසෙන කඳුලු කැට අතරින් ඒ නිල් නුවන් මට ආදරෙයි කියල කියපු වග මට තේරුම් ගන්න බැරි උනේ නෑ..

මමත්...

ඈ තවත් තදින් මගෙ පපුවටම ගුලි වෙමින් කීවෙ මගෙ මුලු ආත්මයම ඇය හොරකම් කර ගන්න ගමන් බව මට හොඳින්ම තේරුනා..

තවත් කොටසක් බලාපොරොත්තු වන්න..

මෙහි සියළුම අයිතීන් freegetlanka සතු වන අතර අනවසරයෙන් උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම් වේ...

කථාව ගැන ඔබේ අදහස් අපට කියලම යන්න